Fani Ireny Jarockiej

 Irena Jarocka przychodzi na świat 18 sierpnia 1946 roku w Srebrnej Górzej, nieopodal Kcyni.  Wkrótce po Jej narodzinach Państwo Jaroccy przeprowadzają się do Gdańska. 

 

 Mała Irenka uwielbia śpiew. Wspierana przez ukochaną Mamę, rozwija „muzyczne skrzydła” pod  okiem profesor Haliny Mickiewiczównej, pedagoga i uznanej śpiewaczki operowej. 

 

 Pierwsze kroki w karierze artystycznej już zaczynają przynosić sukcesy. Z Gdańskiego Studia  Piosenki oraz  studenckich klubów „Żak” i „Rudy Kot”, Irena trafia na sceny festiwalowe w  Sopocie i Opolu, gdzie w 1968 roku prezentuje entuzjastycznie przyjęty przez publiczność swój  pierwszy wielki przbój, „Gondolierzy znad Wisły”. 

 

 Potem wyjeżdża do Paryża, na stypendium Pagart’u, gdzie przebywa kilka lat pracując nad  doskonaleniem warsztatu, głosu, wizerunku scenicznego – wszystkiego, czego potrzeba  wschodzącej Wielkiej Gwieździe. 

 

 Powrót do Polski w 1973 roku staje się początkiem wspaniałej kariery artystycznej. Niezliczona  ilość koncertów w kraju i za granicą, krajowe i międzynarodowe festiwale piosenek, programy  telewizyjne i radiowe, czołowe miejsca na listach przebojów, ogrom utworów śpiewanych i  uwielbianych przez kilka generacji, rekordowe sprzedaże płyt, setki wywiadów i dziesiątki tysięcy  zdjęć, Fan-Kluby w całej Polsce, rzesze adorujących swą Gwiazdę fanów. 

 

 W 1976 roku Irena odkrywa przed swoją wierną publicznością jeszcze jeden nieprzeciętny talent,  wcielając się w postać Ireny Orskiej w bijącym rekordy popularności filmie fabularnym „Motylem  jestem, czyli romans 40-latka”. 

 

 Sukcesy zawodowe komplementują szczęśliwe życie osobiste, którego najpiękniejszy moment to  narodziny ukochanej córki, Moniki, w 1982 roku. 

 

 Wszystko to nagle i niespodziewanie przerywa wyjazd z kraju w lipcu 1990 roku, kiedy Irena  podążając za mężem, Michałem Sobolewskim, udaje się do USA. Jej kariera zawodowa zostaje  chwilowo odstawiona na „boczny tor”. Irena tęskni do Polski, do swoich fanów, do pracy na  polskiej scenie. Nie łatwo jest pogodzić życie na dwóch kontynentach, koncerty dla publiczności  polonijnej, przyjazdy do Polski i ciepło rodzinnego domu w Ameryce. Irena jednak dopina swego. 

 

 W 2001 roku nagrywa płytę „Mój Wielki Sen” i coraz częściej koncertuje w kraju. Ukazują się także  liczne wznowienia Jej wcześniejszych przebojów. W 2004 roku powstaje album „Kolędy bez  granic”. Irena zaczyna planować powrót do Polski na stałe. 

 

 W 2007 roku ukazuje się biografia Ireny Jarockiej „Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej”,  w której piosenkarka ujawnia historie ze swego życia i kariery. Rok później nagrywa album „Małe  rzeczy”, a niedługo potem piosenkę „Break Free”, w duecie z Michael’em  Bolton’em. 

 

 Irena coraz częściej pojawia się w programach telewizyjnych i na łamach prasy, publiczność  podziwia Ją na deskach amfiteatrów w Sopocie i Opolu, Jej piosenki znów wygrywają plebiscyty  popularności. W 2010 roku nagrywa kolejny album z kolędami zatytułowany „Ponieważ znów są  Święta”. Rok póżniej, w maju, Irena zostaje szczęśliwą babcią, a 10 czerwca odsłania swoją gwiazdę  w „Alei Gwiazd” w Opolu. 

 

 Wydaje się, że nic nie może powstrzymać rozwoju wspaniałych wydarzeń. Fani Ireny Jarockiej cieszą  się radościami swej ukochanej Gwiazdy, świętując Jej kolejne sukcesy. Niestety, los decyduje  inaczej…

 

 21 stycznia 2012 roku, po ciężkiej chorobie nowotworowej, Irena Jarocka żegna się z nami

 na zawsze. 

 

 Irena odeszła, ale nie zamilkła. Jest, istnieje w naszych sercach oraz w ogromnym dorobku  artystycznym, dostępnym dla każdego. Nadal do nas szepcze i nadal dla nas śpiewa.

- Fani Ireny Jarockiej 

 

 

 

 

 

 (Szczegółowe informacje biograficzne można znaleźć w książce „Motylem jestem, czyli piosenka o  mnie samej” oraz na stronie oficjalnej: www.irenajarocka.pl)